Elisabeth Kübler-Ross ölüm, ölmekte olan kişilerle ilişkiler, yas ve yas tutma konuları hakkında araştırmalar ve çalışmalar yapmış İsviçreli bir psikiyatristtir. Araştırmaları sonucunda yas sürecini 5 evreye ayırmıştır.
1-İnkar: Kişi önce yaşamış olduğu durumu inkar eder. Böyle bir şey olamaz, bu mümkün değil, bu nasıl olur, inanamıyorum vb. ifadeleri düşünür. Örneğin; doktora giden bir kişinin kanser olduğunu öğrendikten sonra inanmayıp doktor doktor gezmesi de bir inkar etme davranışıdır. Daha sonra ise "yoksa", "acaba, "olabilir mi" vb. düşünceler gelir akla ve ikinci aşamaya geçilir.
2-Öfke: Hastalığın tanısı konmuştur. Bundan sonra hasta ‘neden ben? Neden şimdi? Daha önce neden anlaşılmadı? Bu çok saçma’ şeklinde ifadelerde bulunmaya başlar. Yıkıp dökmeye başlar. Fakat zamanla öfkesi dinecektir.
3-Pazarlık: Öfkeniz dindikten sonra pir pazarlığa girişirsiniz. Şu olsaydı bu olurdu", "şu olsun bunu yaparım", "keşke şöyle olsaydı", "bari şunu yapsaydık" vb. sözlerle kendinizi yatıştırmaya ve vaatlerde bulunmaya başlarsınız.
4-Depresyon: Bu evre ise aşırı içe kapandığınız, bunalıma girdiğiniz, hayatınıza küsmeye başladığınız, normalde yapılan aktivitelerden zevk almama, aşırı mutsuzluk eğilimlerinin gösterildiği evredir. Ama vazgeçmeyin. Bunu da atlatacaksınız. İnanmak başarmanın yarısıdır.
5-Kabullenme: Bu evre her şeyin kabul edildiği evredir. Kişi yaşamında verimli zaman geçirebilmek ve neler yapabileceği hakkında planlamalar yapar. Hayata daha pozitif bakmaya başlar.
Yasın evrelerinden bazıları tutan kişi bu evrelerin hepsini yaşamaz ya da hepsini sırayla yaşamaz.